سه شنبه ۲۹ اسفند ۹۶
[بسم الله الرحمن الرحیم]
امسال بر خلاف سال های قبل تحویل سال برام معنای خاصی نداره. نه دنبال انجام کار خاصی ام. نه میخوام لیست از کارهایی که باید انجام ندم تهیه کنم. نه میخوام لیست از کار هایی که باید انجام بدم تهیه کنم. نه میخوام جایی برم. نه میخوام کسی بیاد. ولی خب اونا میان. منم مجبورم برم. رفت و آمد رو دوست دارم. اما نه با آدم هایی که نمی خوام. رفت آمد رو دوست دارم اما با آدم هایی که می خوام. ولی چیزی که من تو این نوزده سال فهمیدم اینه که قرار نیست چیزی طبق چیزایی که من میخوام پیش بره. راستش امسال بر خلاف سال های قبل تحویل سال برام معنای خاصی نداره. تنها تصورم ازش کندن تقویم قدیمی از رو دیوار و چسبوندن تقویم جدیده. یک سری اعداد در حال افزایش و یک سری اعداد دیگه در حال کاهش. افزایش رقم تقویم هجری شمسی و کاهش زمان برای زنده موندن. کسی چه می دونه چقدر فرصت داره؟
