سه شنبه ۱۲ ارديبهشت ۹۶
[به نام خدا]
روزهایم آنقدر عجیب و غریب شده اند که حتی خودم هم نمیدانم چگونه آنها را توصیف کنم، آخر چطور میشود این حجم از بی نظمی، برنامه ریزی، امید و انگیزه، ترس، ناامیدی از نتیجه، پیش روی دیوونه وار، کارهای احمقانه و بقیه شان که مجال گفتنشان نیست یک جا جمع شوند! آن هم درست در روز های من!
وصفش چه کنی که هرچه گویی
گویند مگو که بیش از آن است
[عطار نیشابوری]
